Bukit Lawang en orang-oetans
Door: pongosabrina
Blijf op de hoogte en volg Sabrina
10 Augustus 2010 | Indonesië, Bukit Lewang
Hallo lieve familie en vrienden,
Ik vind dat het weer tijd is voor een nieuw reisverhaal. ik heb nu nog even tijd voordat ik straks naar Medan vertrek.
Ik ben pas 6 dagen weg en het voelt al alsof ik veel langer weg ben. Het is hier een compleet andere wereld, waar stroomuitval normaal is en waar je een toiletbak in de grond hebt en staant moet plassen. En toch zit ik hier nu op mijn kamer met een laptop en heb ik internet...
Bij mijn aankomst op vrijdag was het de bedoeling dat ik opgepikt zou worden door mensen van OIC, maar die kon ik nergens vinden. Dus besloten om zelf een taksi te nemen naar het hotel...Ja en weinig slaap en graag naar je hotel willen, is het ideale moment om jezelf te laten oplichten. Dus voor 250.000 roepia (25 euro, kan voor 7) een mooie rit door de chaotische stad gehad.
Na een heerlijke douche, gelijk doorgegaan naar het kantoor van het OIC (orangutan information centre) en met Dave gesproken. Veel vragen gesteld..en veel onduidelijke antwoorden gekregen, mijn doel hier dus nog niet echt duidelijk, maar ja ik was ook slaperig na een nacht te hebben overgeslagen.
Waar ik ontzettend blij mee was, was de komst van Poli van SOS Bali en Martina en Nathalie van de Lotus groep. Zij waren op Sumatra om te kijken naar de mogelijkheden voor ecotourisme op Sumatra en daarmee tegelijkertijd het ondersteunen van het orang-oetanproject in o.a. Bukit lawang.
Hierdoor kon ik meerijden naar Bukit Lawang en meekijken met de inspectie. Geen onaangenaam werk, deze reisinspecties...
Aangekomen in Bukit Lawang (na 2,5 uur) gelijk mee het oerwoud (nationaal park) ingegaan met Darma, een supergids. Het nationaal park Gunung Leuser is maar 1 ha groot en 1 van de laatste plaatsen waar de 6.600 Sumatraanse orang-oetan nog voorkomt.
Ik wordt even onderbroken ga even laptop wisselen en kom zo bij jullie terug.
Ben ik weer..
Tijdens onze eerste meters met Darma op tracking zien we een orang-oetan moeder met baby in de vrije natuur. Helemaal super! Maar ook een orang-oetan (zaza) in een kooi..die op de bodem van haar stalen draad kooi, voor zich uit aan het staren is...
Tijdens het klimmen, uitglijden en afdalen in het Nationaal Park komen we een groep Thomas leaf monkey's tegen, erg mooie apen om te ziem!!
Darma is erg begaan met het Nationaal park en dit kun je goed merken als hij de rommel van andere toeristen opruimt, om te zorgen dat de dieren hier niet mee in aanraking komen en ziek worden.
Ook praat hij veel over hoe slecht het op dit moment gaat met o.a. het Nationaal Park door slechte supervisie van de regering, en de vele gidsen, waar van veel alleen geintresseerd zijn in dollars.
En dan te bedenken dat dit park een thuis bied aan vele dieren en planten, waar van vele met uitsterven zijn bedreigd...een park die omringd wordt op dit moment door palmolie en rubberplantages....een eiland aan rijkdom tussen een wereld van monocultuur...het maakt je erg verdrietig.
Maar mensen zoals Darma geven je hoop.
Ik kom snel terug bij jullie...dag 2 van de reis heb ik nog niet eens helemaal afgerond, maar ik moet zo naar Medan.
Samen met Binur gaan we praten met het hoofd van het National Park over de regels in het park en hoe de gidsen hierin een betere rol kunnen spelen.
Vanuit hier wil ik jullie bedanken voor alle mooie reacties en het lezen van mijn blog! Doet me erg goed!
Niet dat ik hier eenzaam en verdrietig ben...maar is leuk dat mensen met mij en orang-oetans en Nationaal park meeleven.
Dus een dikke kus daarvoor (de mensen die dat niet willen een dikke knuffel:-)
Vanuit hier een speciale dikke knuffel aan mijn mam, en maurice en Nancy. Ik denk aan jullie!
Bye Bye
Sabrina
Ik vind dat het weer tijd is voor een nieuw reisverhaal. ik heb nu nog even tijd voordat ik straks naar Medan vertrek.
Ik ben pas 6 dagen weg en het voelt al alsof ik veel langer weg ben. Het is hier een compleet andere wereld, waar stroomuitval normaal is en waar je een toiletbak in de grond hebt en staant moet plassen. En toch zit ik hier nu op mijn kamer met een laptop en heb ik internet...
Bij mijn aankomst op vrijdag was het de bedoeling dat ik opgepikt zou worden door mensen van OIC, maar die kon ik nergens vinden. Dus besloten om zelf een taksi te nemen naar het hotel...Ja en weinig slaap en graag naar je hotel willen, is het ideale moment om jezelf te laten oplichten. Dus voor 250.000 roepia (25 euro, kan voor 7) een mooie rit door de chaotische stad gehad.
Na een heerlijke douche, gelijk doorgegaan naar het kantoor van het OIC (orangutan information centre) en met Dave gesproken. Veel vragen gesteld..en veel onduidelijke antwoorden gekregen, mijn doel hier dus nog niet echt duidelijk, maar ja ik was ook slaperig na een nacht te hebben overgeslagen.
Waar ik ontzettend blij mee was, was de komst van Poli van SOS Bali en Martina en Nathalie van de Lotus groep. Zij waren op Sumatra om te kijken naar de mogelijkheden voor ecotourisme op Sumatra en daarmee tegelijkertijd het ondersteunen van het orang-oetanproject in o.a. Bukit lawang.
Hierdoor kon ik meerijden naar Bukit Lawang en meekijken met de inspectie. Geen onaangenaam werk, deze reisinspecties...
Aangekomen in Bukit Lawang (na 2,5 uur) gelijk mee het oerwoud (nationaal park) ingegaan met Darma, een supergids. Het nationaal park Gunung Leuser is maar 1 ha groot en 1 van de laatste plaatsen waar de 6.600 Sumatraanse orang-oetan nog voorkomt.
Ik wordt even onderbroken ga even laptop wisselen en kom zo bij jullie terug.
Ben ik weer..
Tijdens onze eerste meters met Darma op tracking zien we een orang-oetan moeder met baby in de vrije natuur. Helemaal super! Maar ook een orang-oetan (zaza) in een kooi..die op de bodem van haar stalen draad kooi, voor zich uit aan het staren is...
Tijdens het klimmen, uitglijden en afdalen in het Nationaal Park komen we een groep Thomas leaf monkey's tegen, erg mooie apen om te ziem!!
Darma is erg begaan met het Nationaal park en dit kun je goed merken als hij de rommel van andere toeristen opruimt, om te zorgen dat de dieren hier niet mee in aanraking komen en ziek worden.
Ook praat hij veel over hoe slecht het op dit moment gaat met o.a. het Nationaal Park door slechte supervisie van de regering, en de vele gidsen, waar van veel alleen geintresseerd zijn in dollars.
En dan te bedenken dat dit park een thuis bied aan vele dieren en planten, waar van vele met uitsterven zijn bedreigd...een park die omringd wordt op dit moment door palmolie en rubberplantages....een eiland aan rijkdom tussen een wereld van monocultuur...het maakt je erg verdrietig.
Maar mensen zoals Darma geven je hoop.
Ik kom snel terug bij jullie...dag 2 van de reis heb ik nog niet eens helemaal afgerond, maar ik moet zo naar Medan.
Samen met Binur gaan we praten met het hoofd van het National Park over de regels in het park en hoe de gidsen hierin een betere rol kunnen spelen.
Vanuit hier wil ik jullie bedanken voor alle mooie reacties en het lezen van mijn blog! Doet me erg goed!
Niet dat ik hier eenzaam en verdrietig ben...maar is leuk dat mensen met mij en orang-oetans en Nationaal park meeleven.
Dus een dikke kus daarvoor (de mensen die dat niet willen een dikke knuffel:-)
Vanuit hier een speciale dikke knuffel aan mijn mam, en maurice en Nancy. Ik denk aan jullie!
Bye Bye
Sabrina
-
11 Augustus 2010 - 03:33
Iris:
Hi Sabrina!
Heb je toch mooi al een Orang Oetan in het wild kunnen zien, wat moet dat genieten zijn en een wonderlijke ervaring! Je gaat vast nog veel meer moois meemaken!
Heel veel succes met je doelen en gesprekken! Met jouw passie moet dat vast indruk maken en kleine stapjes vooruit, is toch mooi vooruit! Succes!
Iris -
11 Augustus 2010 - 06:38
Annemarie:
Lieve Sabos!
Wat een ervaringen alweer in korte tijd. Zo zit je in een taxi op weg naar een douche en daarna sta je midden in de jungle!! En ook daar weer tegenstellingen, een Oerang oetan in het wild en 1 helaas achter trallies.
Nou meis, hoe dan ook; 1 en al avontuur. Veel succes!! We denken aan je.
Liefs Annemarie -
11 Augustus 2010 - 08:30
Nancy:
Hallo Sab,
Nou je heb al weer genoeg meegemaakt in die korte tijd.
Heel veel succes met je verdere reis en vooral genieten van je avontuur.
Wij denken ook aan jou en een dikke knuffel en kus van ons terug.
Maurice & Nancy -
11 Augustus 2010 - 08:33
Olga:
Hola mi niña!!
Ik ben zo trots op jou! :). Echt, ik ben heel blij te horen dat alles goed gaat en dat het inderdaad een chaotisch ervaring is. Dit gaat je nooit vergeten. Ik mis je hier.
Muchos besos
-
11 Augustus 2010 - 14:39
Wim & Joke, Joey:
hallo Sabrina, hier viel ook de internet verbinding weg dus mijn verhaal opnieuw:
Wij volgen uit Schiermonnikoog met veel plezier je reisverslag.....Schier is ook een soort reservaat waar in de zomer gemiddeld 5000 vakantie vieren....geen gorilla’s of andere apen, maar wel veel Groningers en Duitsers.
Zo te lezen zit je al ‘hoog’ in de organisatie en trek je op diverse plaatsen al aan de ‘touwjes’.
Binnenkort is in Nederland een vacature voor Minister van Buitenlandse Zaken....ik weet niet of je op tijd terug komt...maar je schijnt wel competitie te hebben van Jan Peter !
Ons weer is wisselend maar droog en goede temperatuur. Joey ligt elke dag in het zwembad (hij gaat alleen) en dan doen wij wat andere dingen.
Groeten van Oom Wim en Tante Joke
-
12 Augustus 2010 - 18:06
Rika En Wybren:
Hoi Sabrina.
We zijn blij dat je het daar naar je zin hebt ,we hopen dat het doel dat je voor ogen hebt ook uitkomt.
Nog veel plezier en wees voorzichtig.
Dikke tut fan Rika en Wybren -
14 Augustus 2010 - 06:47
Anke:
Hoi Sabrina,
We hopen dat je daar een fijne tijd hebt en we denken aan je!
Dikke kus van Anouk, Arjen en Anke -
14 Augustus 2010 - 09:46
Iris:
Ik kijk met smacht uit naar een nieuw reisverslag! :D
-
15 Augustus 2010 - 11:33
Gwendoline:
Hoi Brinas, ik geloof dat ik met een gerust hart kan vaststellen dat dit een Sabrina vakantie is!! HaHaHa. Fijn dat je nu wel apen in het wild kan zien, ook al is het contrast groot. Geniet ervan, laat alles op je inwerken, neem de tijd, voor je het weet sta je weer in Nederland, dikke knuf en veel liefs -
16 Augustus 2010 - 09:40
Esther:
Lieve Sab,
Wat heb ik enorm veel bewondering voor jou! Je op deze manier inzetten voor deze dieren is heel bijzonder. En de tegenstellingen die je beschrijft zijn goed om bewust van te worden, waar we met zijn allen mee bezig zijn! Ik hoop dat je nog heel veel mooie momenten zal meemaken en dat je je nuttig kan maken voor deze mooie mensapen!
Dikke kus terug!
Esther
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
